beleef de natuur in het Westland

Ontdek de mooie natuur-plekjes in het Westland, er zijn er niet zoveel, maar wat we bezitten daar moeten we echt zuinig op zijn. Ga de natuur in.. op deze page lees je alles over mooie wandel & fiets-route's, en recreatie. Natuureducatie, natuurbescherming, bijzondere natuurgebieden, en algemene informatie.

Vogels

Dichter bij het Westland op de fiets

Veel mensen maken samen wel eens een fietstocht, heerlijk vrij de natuur in. Op de fiets kan je ook echt je hoofd leegmaken. Ook de vakanties staan meer en meer in het teken van fietstochten. Je komt op plaatsen die anderen niet zien. Op de fiets ontdek je de meest verrassende plekjes. Iedere dag zit ik op de fiets, fiets nagenoeg altijd alleen, en bepaal zelf hoe hard of hoe langzaam ik fietst. Je ruikt en proeft de natuur en ziet alle aspecten van het boeiende Westland, fietsen leent zich perfect om de omgeving volop te beleven.

Ga de natuur in

Laat de auto aan de kant staan, pak je fiets en trek erop uit. Want wat is er nu fijner om zomaar een dagje te fietsen door het unieke duinlandschap, genietend van de pure natuur. Er is zoveel te beleven, zoveel te zien, en te ontdekken. De grote afwisseling van het landschap zorgt voor een leefgebied van vele soorten dieren en planten. De voedselarme grond leidt tot een grote variatie aan planten en insecten. Ontdek hier zeldzame soorten als duinviooltjes, bremraap, maanvaren, ogentroost en rietorchis. Neem even plaats op een van de zitbankjes. Kijk nou, libellen, glassnijdertjes, bruine winterjuffers, duinparelmoervlindertjes die hier zomaar in de rondte vliegen. De natuur beleven, genietend op de fiets, altijd een avontuur op zich. De dag vliegt om, ook al heb je geen haast. 'O, en wat dacht je van een fietstochtje door het polderlandschap van Midden-Delfland.

Langs duin en kas

Knisperend schelpenpaden, die met flauwe bochten door de stralende witte duinen slingeren. je heb de wind in je rug, krijsende meeuwen scheren laag over de duinenrij. Pal naast je hoor je het geritsel van het helmgras in duinen. Hoog boven me zweeft een prachtige zilvermeeuw, hij is grijswit met zwarte vleugeluiteinden en een gele snavel. Deze ontspannende fietstocht is tevens een kleine simpele ontdekkingsreis door een rijkelijk en bijzonder stukje Westland. Duinen dienende als een natuurlijke dam om het lager gelegen Holland tegen de woeste als maar dreigende Noordzee te beschermen. Langs het zandglooiend groen met daar tussendoor vrolijk huppelende duinkonijntjes. Graafgaten en holen zie je hier genoeg, ze voeden zich met planten en jonge bladeren. Ze leven graag in kolonies en de wijfjes werpen vijf maal per jaar 4 tot 12 jongen. Fietstochten langs duin en kas waar de stilte nog 'te horen is, ondanks de directe nabijheid van de Randstad. Het enige geluid wat je hoort is afkomstige van dansend meeuwen hoog boven een strak glinsterende zee. De routes door het Westlands duinenrij wordt met de dag populairder dat meer en meer fietsers aantrekt.

Per fiets is het strand goed bereikbaar.

De Westlandse kust is voor fietsers over de volle lengte prima bereikbaar. Het fietspad van Hoek van Holland naar Kijkduin en verder is onderdeel van een lange route langs de Nederlandse kust. Daarbij gaat de route door de duinen, langs Ter Heijde, met zicht op het kassengebied en de zee. Vele recreanten maken op mooie dagen gebruik van deze route. Wegens het succes van de route heeft de provincie onlangs een tweede kust-fietsroute gerealiseerd. Deze fietsroute ligt parallel aan het bestaande pad en gaat deels door het nieuwe duin. Het biedt zicht op de zee en het strand en is daarmee ideaal voor recreatieve fietsers. Fietsers kunnen gebruik blijven maken van het oude fietspad.

Het Westland 'altijd in beweging'

De fietstassen-route, zo zou je hem ook kunnen noemen. fietsend langs al die groente, fruit, en bloemenstalletjes, 'waar ter wereld kom je dit nu tegen?' Heerlijke streekproducten die je in de vele kraampjes langs de weg worden aangeboden. En alles even vers, druiven, aardbeien, tomaatjes, boeketten, groente, van alles vind je in die gezellige kleine stalletjes, en betaalbaar! Fietsend tussen de kassen, ondertussen word je begroet door mekkerende schapen en grazende koeien. Uitwaaien door al die Westlandse dorpen, struinen en fietsend kas & plas. Geweldige fietsroutes liggen op u te wachten. Fietsroutes die kunt vinden in app Route.nl. De 'Zeven gaten', 29 km, de 'Zandmoter fietsroute 34 km. Of wat dacht u van 'rondje Westland van maar liefst 55 km. Fietsend richting Schipluiden, de Gaag, of langs de Vlietlanden, ja hier vind u nog die typische natuurpareltjes gelegen rondom Midden-Delfland.

Waterweelde langs sloot & plas

Stap even af, pak je thermosfles, schenk wat in, en geniet ondertussen van het landelijk uitzicht. Rondom dit gebied bloeien nog kievitsbloemen, gele plomp en waterlelie langs de kant van het water. Aan de oever tussen het wuivende riet en lisdodde (rietsigaren) dansen op het water de meerkoet, waterhoentjes, eendjes en kijk, een moerasje met kwakende kikkers en sloten met foeragerende lepelaars en grote zilverreigers. Boerenzwaluwen scherend over het water op zoek naar een lekker hapje. Tijd om op te stappen, en dan bij thuiskomst eindig je dag met een voldaan gevoel. Bloemen uit het stalletje gekocht langs de weg kleuren jou tafel vrolijk. Je lichaam en geest voelen ontspannen, en slapen dat je doet!

Natuurgebied 'De Zeven Gaten'

De 'Zeven Gaten' een mooi klein stukje natuurgebied rondom het dorp de Lier. Dit unieke natuurgebied behoorde bij buitenplaats Hofzicht en is sinds de 17e eeuw nauwelijks veranderd. Het bestaat uit zeven sloten die in de volksmond 'Gaten werden genoemd. Ertussen bevindt zich drassig land en houtwallen.

Vogels geven je een gevoel van vrijheid, prikkelen je fantasie en scherpen je zintuigen. Het is mijn uitdaging ze te observeren en te fotograferen. Heerlijk om zomaar even een klein ommetje te maken. Hier kun je o.a. kieviten, grutto's kluten, tureluurs, smienten, krak-, kuif- en slobeenden spotten. Aan de ene kant zie je de bijna industrieel aandoende kassen. Aan de andere kant het wijde water van de Wollebrand-boezem. Er tussenin: de Zeven Gaten, een stukje waterland met veel vogels. Aan het oog onttrokken zijn de snoeken die hier de ruimte krijgen om te paaien. De Zeven Gaten is een gebied waar vooral fietsers volop kunnen genieten, en er is een picknicktafel om even te rusten.

De Zeven Gaten werden door mensenhanden gegraven, als natuurlandschap. De grond die uit de Zeven Gaten kwam, werd waarschijnlijk gebruikt om het terrein op te hogen en/of de bedijking te versterken. Aanvankelijk dacht met dat hier veen voor de turfproductie gewonnen was, maar dat klopt niet; de bodem bestaat voornamelijk uit afgezette klei.

De bomen, de weiden en het water bieden ruimte aan veel vogels. Ook in het water is leven. Het gebied is sinds 2013 uitgebreid met 1,5 ha die in het voorjaar onder water wordt gezet zodat de snoeken er kunnen komen paaien. Snoeken moeten ervoor zorgen dat er wat minder brasems en andere witvissen in het water zwemmen. Als er namelijk teveel van rondzwemmen dan wordt het water troebel. Meer is niet altijd beter! De hogere waterstand is trouwens ook gunstig voor vogels en insecten. Het is nu verpacht, er grazen af en toe wat koeien en schapen en er wordt gehooid. Naast Hofzicht lag een 2e Buitenplaats: Zwethburgh. Het huidige gebouw stamt uit 1831 en is in gebruik als partycentrum. Het gebied van de Zeven Gaten is niet toegankelijk, maar het kan vanaf Groeneveld en het fietsdijkje tussen de waterberging en de Kromme Zweth goed worden bekeken. Aan de zuidwest zijde is in 2014 een vispaaiplaats aangelegd. Het talud is strak ingezaaid. Ten noordwesten ligt de waterberging van de Wollebrand. Zo is hier een heel mooi stukje natuur ontstaan. Weer zo'n plekje waar we heel zuinig op moeten zijn!

In een oase van stilte en rust, lig hier een prachtige lieflijk klein dorpje.

't Woudt

Kalm kabbelt het water langs de stoere knotwilgen, langs de kant lig zijn 'trots, de schuit van tuinder Arie. Water, kassen, met in de verte schoorstenen, dit is het echt pure karakteristieke beeld van het Westland van 'toen. Tussen de druivenkassen groeien prachtige pioenrozen, hoe genoeg'lijk rolt hier het leven rustig voort. De kerkklok slaat zeven slagen, tijd om aan de slag te gaan. Tuinder Tienus schuift zijn klompen aan en wandelt richting zijn druivenkas. De 'koude tuin lig pal achter de kerk, met weer daarachter een fraai aangelegde pastorie-tuin. De tuin erom heen was al in 1602 een waar idyllisch lustoord, omzoomd met fraaie fruitbomen, en prachtige bloemperken. Heel in de verte lig het dorpje Schipluiden. Uit het kleine torentje vliegen de eerste zwaluwen uit, het torentje van dit kerkje zou zelfs uit de dertiende eeuw dateren. Rondom dit kleine dorpje (ja zelfs het kleinste dorpje van Nederland) liggen enkele fraaie boerderijen, die hier een beschermd dorpsgezicht vormen.

't Woudt het kleinste dorpje van Nederland, langs de groene rand van het mooie Westland!

In een oase van stilte en rust…

Het is stil in het kleine dorpje 't Woudt, alleen eendjes en meerkoeten zijn druk in de weer op de smalle slootjes nabij het Idyllische kerkje gelegen in 't Woudt. Wat een voorrecht moet het zijn om hier te wonen.

Weggedoken tussen hoge bomen ligt het knusse kleine dorpje 't Woudt. In het riet laat zich soms een fuut horen, een sierlijk slanke vogel , beetje bruinig-wit, met een fraaie kuif op zijn kop. 't Woudt, het kleinste dorpje van Nederland, heeft een eeuwenoud kerkje. De toren dateert uit de dertiende eeuw, het schip kreeg zijn oorspronkelijke vorm in het begin van de zestiende eeuw. De kleine woonkern ligt te midden van weilanden, 't woudt, een erfenis uit de Middeleeuwen. Het heeft als geen ander dorp zijn wonings-patroon door de eeuwen heen weten te behouden. Het oudste gegeven over de parochie 't Woudt treft men aan in een oorkonde uit 1304 van het Delftse klooster "Koningveld. Hierin wordt een zekere Ghoeswijn "Pape (wat pastoor betekent) van den Woude" genoemd. Een 6-tal boerderijen, wat woonhuizen, een kerk, en een dienstwoning geven dit prachtige dorpje een schilderachtig eigen karakter. Het dorpje lag in de achttiende eeuw in de heerlijkheid "Wout en Woutharnasch, welke heerlijkheid aan de stad Delft behoorde.

Via een doodlopend weggetje waan je je plots in een geheel andere wereld, hier staat de tijd nog echt stil. Een oase van rust, 't Woudt "stilte gebied. Maar 's Zomers is het een populaire rustplaats voor met name wandelaars en fietsers en voor de stille genieters, die oog hebben voor dit stukje ongerepte natuur te midden van "de groene weilanden.

Het schooltje van meester JanTroost

Op plaats van de huidige kosterswoning stond in de zestiende eeuw het eerst schoolhuis van 't Woudt, een klein schoollokaaltje, zonder kachel en er stonden ook geen schoolbanken in. De kinderen zaten op de grond. De toenmalige meester Pieter Schipper was behalve schoolmeester ook nog voorlezer, voorganger, klokkenluider en zelfs doodgraver. Het derhalve steeds slechter met meester Schipper, hij was nml. niet vies van een borreltje. Het werd zelfs zo erg dat de kinderen onder zingen van de Psalmen het hadden opgemerkt dat hij dronken en beschonken niet meer goed kon "schoolhouden! Hij werd dan ook door de Kerkeraad ontslagen. Het verhaal en de afloop waren zeer triest, op een avond wandelde Pieter opnieuw zwaar beschonken richting huis. Nabij Den Hoorn gleed Pieter uit, struikelde en viel van het bruggetje het water in, helaas is hij daarbij verdronken. De kerkeraad heeft tenslotte na wijs beraad schoolmeester Jan Troost benoemd tot de nieuwe schoolmeester van 't Woudt. Jan Troost werkte zich uit de naad, hij werd dan ook zeer populair in het dorpje. Zijn taken waren niet misselijk, hij had een hele lijst van taken op zich gekregen.

Een kleine opsomming, het schoonhouden van het kerkhof, het kerkpad, de sloten van de deuren, uurwerk, torenzolder, en het luiden de kerkklok, en dan natuurlijk nog les geven. Meester Jan troost, kreeg zo een zeer goede naam tot in de wijde omtrek van het kleine Idillische dorpje van 't Woudt. Meester Jan huwde met Neeltje Leenderts van den Berg, en samen kregen zij tien kinderen.

Langzaam valt de schemer over 't Woudt, het wordt stiller en stiller, een laatste duif zoekt zijn plek hoog in de knoest van de wilg. 't Woudt moet altijd zo blijven, in een oase van idyllische rust en stilte, zoals dit hoort in een klein boeren dorpje, vind je nou zelf ook niet!

Ik heb er ooit een klein gedichtje over geschreven.

Een zwaluw scheert laag langs spichtig gras

Het geurt heerlijk naar mals hooi

Meerkoetjes en eendjes tussen sloot en plas

De dauw valt drupplend neer

De koekoek roept in 't stille Woudt

Dit dorpje zo wonderschoon en lieflijk klein

Prachtig bewaard, al eeuwen oud

Polderdorpje rustig verscholen tussen stoere wilgen

Kikkers dansen en zingen hun lied

Het geeft je een heerlijk warm melancholisch gevoel

Oude stam, half verscholen tussen het riet